Kom je mij om raad vragen over de associatie van naties?

Zo, het is er dan toch van gekomen. Dat ik die vervloekte envelop op de valreep heb geopend en dat ik jou eens lekker ga vervelen met mijn ongezouten mening over iets waar je nog helemaal niets van hebt vernomen in de media. Ja, het gaat natuurlijk over dat idiote referendum waar je aanstaande woensdag voor naar de stembussen holt net voor je naar je werk gaat (of het wat rustiger aanneemt, zodra je werkgever vindt dat ie je genoeg heeft afgepeigerd voor de dag en voor eventjes je weer vrijlaat). Met slechts anderhalve dag te gaan tot we ‘de democratie redden’, voel ik me eindelijk vrij om dit infantiele gedrocht van een raadgevend referendum te bekritiseren. Ik ga namelijk toch niemand meer beïnvloeden. Wat op zich al moeilijk voor mij is, want ik weet nog steeds niet wat ik deze woensdag ga stemmen en of ik überhaupt wel ga stemmen.

Principieel ben ik tegen referenda, dat is overigens één van de redenen waarom ik tot dusver nog nooit het advies van zowel de stemkompas als de kieswijzer heb opgevolgd, om op D66 te stemmen. Mocht je nieuwsgierig zijn naar alle andere redenen, dan beloof ik bij deze daarover te schrijven wanneer de eerst volgende échte stembusgang met de brievenbus zit te klepperen. Nee, ik vind referenda een farce. Meestal is het niets anders dan een manier van de regering om haar verantwoordelijkheid af te wentelen op het volk. Daarom ook dat het, in verreweg de meeste gevallen, strategisch wordt ingezet om de eigen of partij’s politiek positie te verstevigen. Een goed voorbeeld hiervan is de onlangs gehouden Brexit referendum in Groot-Brittannië.

Dit referendum is echter van een totaal andere orde van lachwekkende vertoningen, want het associatieverdrag an sich is al een farce. Alleen de naam al, A-Sso-Cia-Tie! Dus Oekraïne zou zich met de EU mógen associëren en vice versa. Nou, als je sinds Majdan het nieuws hebt gevolgd, moet toch bij iedereen de vraag rijzen of het eigenlijk wel mogelijk is om je met een dergelijk land te kunnen associëren (of zij met de EU). Ja, misschien wel met de voormalige Sovjet staten, oftewel de economische kneusjes in Huize Europa. Als referenda al demagogische uitvloeisels zijn van de democratische façade én dit specifieke referendum ook nog eens gaat over zoiets onzinnigs, mag er superlatief gesproken worden over een farce. Zeg maar, Farce Majeure! Dat de enige levende leden (Ted de Braak, Jan Fillekers en Henk van der Horst) nog niet gezamenlijk het podium hebben betreden om ons te informeren over deze, door Jan Roos (ook wel Bassie zonder Adriaan van GeenStijl genoemd) afgedwongen, hilarische democratische gotspe verbaasd mij dan ook enorm. En dat het niet 5 dagen eerder is gehouden, op de enige dag van het jaar die het referendum in het juiste daglicht zou plaatsen, is de zoveelste tekortkoming.

Waarom wij ons druk moesten maken om het associatieverdrag is mij, tijdens het afdwingen van dit ‘raadgevend referendum’, totaal ontgaan. Maar waarom GeenStijl zich druk maakte over dit op pleepapier (hoogstwaarschijnlijk gebruikt) geschreven verdrag was mij al helemaal een raadsel. Tot afgelopen donderdag toen Luuk Koelmans column, dankzij de Feestboekgroepen voor columnisten, mijn aandacht trok. Al heel lang lees ik zijn vermakelijke en scherpe columns in de Metro, maar blijkbaar mocht de eerder genoemde column niet onder de ogen komen van miljoenen gebruikers van het openbaar vervoer. Metro had de column geweigerd. Toch staat er helemaal niets bijzonders in dat de afwijzing gegrond maakt. Afgezien van het feit dat Metro eigendom is van Telegraaf Media Groep (TMG), waar Koelman naar refereert in de column. Ik kan enkel concluderen dat Luuk de vinger op de zere plek heeft gelegd en dat daarom het publiek verstoken is van de ware reden van dit referendum. Naar mijn mening pure censuur naar Russisch voorbeeld waar een Nederlands ‘nieuwsblad’ zich schuldig aan maakt.

Maar goed, wat is eigenlijk het nut van overmorgen je stem uitbrengen? Het is slechts een raadgevend referendum, oftewel de uitslag kan sowieso worden genegeerd. Er moet minimaal een opkomst zijn van 30% om het referendum als geldig te beschouwen, maar niet stemmen is de facto hetzelfde als een stem voor het verdrag. Kortom, zelfs als iedereen tegenstemt bij een opkomst van 49%, kan worden beweerd dat een meerderheid dus eigenlijk voor is. Nu zit ik persoonlijk te twijfelen, ik wil graag voor stemmen puur om te stangen als ik denk dat de 30% opkomst wordt gehaald. Want als de peilingen een lagere opkomst voorspellen, kan ik ook gewoon thuisblijven om te klieren. Mooi hoor, provoceren zonder ook maar iets te doen! Wanneer ik toch tegenstem is dat enkel omdat ik van mening ben dat het niet verstandig is om in de achtertuin van Poetin te poepen. Eigenlijk wil ik eerst een referendum over een federaal leger, alvorens Poetin de EU op brute wijze in de poeperd neemt, terwijl de EU nog gehurkt met de broek op de enkels aanstalten maakt om Poetins achtertuin te ontvluchten.

Overigens gaat dit referendum helemaal niet over het associatieverdrag, de uitslag is eigenlijk al bekend. De Nederlanders willen zelf niet geassocieerd worden met de EU. Fuck it! Mij is niets gevraagd bij de invoering van de euro, dus ik stem tegen net zoals ik heb gedaan bij die Europese grondwet (die eigenlijk wel goed was). Ja, wij geloven in de democratie! En nog meer geloven wij dat de democratie moet gelden wanneer het om onbenullige dingen gaat. Wat ik aanstaande woensdag ga doen hangt af van hoe m’n pet die dag staat. Als GeenStijl nu een referendum had afgedwongen die echt van belang is voor de welzijn van het Nederlandse volk, zoals voor of tegen TTIP, dan had ik al maanden geleden m’n wekker voor 6 april gezet. Nu weet ik het nog niet!